Het zijn misschien wel de mooiste schaatswedstrijden van het jaar. De baankampioenschappen supersprint en pure sprint worden jaarlijks aan het eind van het schaatsseizoen gehouden en er staat weinig spanning op het toernooi. Volgens een van de toeschouwers heerste er dinsdagavond dan ook een gezellige en ontspannen sfeer langs en op het Utrechtse ijs. SVO was een van de hofleveranciers van het toernooi, want er gingen maar liefst elf Oudewatenaren en Montfoorters van start. Ondanks het feit dat er vier afstanden moesten worden geschaatst was er tussendoor alle tijd om Lars Oosterlaken en Micha Boef aan te moedigen die meededen bij de SVU-clubkampioenschappen shorttrack (en daar ook nog eens derde en vierde werden).
Na afloop werden Stan van Vliet en Sem van Beek gehuldigd als baankampioen. Stan toonde zijn klasse door alle afstanden met overmacht te winnen. Sem was iets bescheidener en liet de winst op de tweede 500 meter aan Utrechter Kian Baard. Joep Stubbe maakte het SVO-feestje compleet door het zilver te winnen bij de C-junioren. In die leeftijdsklasse deden ook Cas van Deuren en Niels Otte het prima, zij klasseerden zich als achtste en negende. Bij de pupillen gingen naast Sem ook Mike Houdijk en Onne van Miltenburg van start. Mike streed zelfs lang mee om de derde plaats, maar miste door een paar misslagen op het rechte eind van de afsluitende 300 meter het podium.
De volgende tien SVO’ers gingen van start in Utrecht: Sem Beek (pupillen / 1), Mike Houdijk (pupillen 5), Onne van Miltenburg (pupillen / 10), Anne Murk (junioren C / 4), Fleur Visser (junioren C / 10), Joep Stubbe (junioren C / 2), Cas van Deuren (junioren C / 8), Niels Ott (junioren C / 9), Tinka van Leeuwen (junioren B / 4), Stan van Vliet (junioren B / 1) en Rianne Coljé (junioren A / 4)
Het ging dit weekend weer hard in Utrecht. Tijdens de NSSV Talentendag, de jaarlijkse wedstrijd voor C-junioren die wordt georganiseerd door de Nederlandse Schaats Supporters Vereniging, gingen maar liefst vier SVO’ers van start. Joep Stubbe sprintte op de 500 en 1000 meter naar 41.60 en 1.23.13 en met die laatste tijd dook hij maar liefst drie seconden onder zijn oude PR. Eerstejaars C-junioren Niels Ott en Cas van Deuren opereerden in de achterhoede van het veld, maar verbeterden beiden wel een PT. Niels kwam op de 500 tot 45.58 en dat leverde hem een taart op van trainer Bert Vermeij. Cas van Deuren verbeterde zich op de 1000 meter tot 1.33.41. Voor Anne Murk waren er geen PR’s.
’s Ochtends viel vooral het rijden van Sem van Beek op. De pupil A kwam op de 500 meter tot 49.06, zijn eerste veertiger, en op de 700 meter tot 1.08.90. Ook Kira van Zuilen en Sem van Agthoven schreven twee nieuwe PR’s bij. Kira schaatste op de 500 meter met 58.60 haar eerste vijftiger. Ciska van Leeuwen zetteop de 500 meter met 1.05.14 een nieuwe toptijd op de klokken.
Stan van Vliet nam gisteren in Heerenveen deel aan recordwedstrijden op de 5000 meter. In een race die hij achteraf als zwaar bestempelde schaatste hij met 6.57.04 een nieuw clubrecord bij de junioren B. Morgen doet hij in Leeuwarden mee aan de sprintwedstrijden om de Zilveren Bal.
Stan van Vliet stond al meerdere keren op het podium bij de Nederlandse juniorenkampioenschappen. Goud werd er echter nooit gewonnen bij een grote wedstrijd. Daar kwam zaterdag echter verandering in, want Stan won bij zijn laatste Viking Race de wedstrijd bij de zestienjarigen. ‘Eindelijk een grote titel gewonnen,’ verzuchtte hij dan ook na afloop van de door Schaatstrainingsgroep Rutten georganiseerde Viking Race, die door schaatskenners ook wel het Europees Kampioenschap voor junioren wordt genoemd.
Stan gaf zijn titel extra glans door op drie afstanden zijn PR te verbeteren. Op de 500 meter liet hij het bij een evenaring van zijn eerder in Inzell geschaatste tijd. Met 37.53 – 1.12.88 – 1.52.18 – 3.56.47 schaatste hij bovendien met 150.774 het beste SVO-puntentotaal ooit op de mini-vierkamp bijeen.
Naast de tegenstand van Joep Wennemars, de Nederlands kampioen, en Geert Wierda kwam de tegenstand voor Stan ook uit andere Europese landen. Zo eindigde de Noor Simon Aanno op korte afstand achter Stan en Joep Wennemars, de nummer 2, op een prachtige derde plaats. Zelf haalde Stan veel positieve punten uit zijn races. Over de 500 meter zei hij: ‘Ik was niet echt snel weg en toch opende ik in 10.5. en het rondje was ook wel aardig.’ De race op de 3000 meter beschreef Stan als ‘Ik moest winnen van mezelf (PR) en dat lukte prima.’ Meest trots was hij waarschijnlijk op zijn 1000 meter, waarop hij slechts 0.12 sec. hoefde toe te geven op topsprinter Wennemars.
Na afloop was er ook een dankwoord voor zijn trainer/coach Noah Boogaard: ‘Die heeft me dit seizoen echt goed geholpen.’
Voor het eerst sinds de Nederlandse Kampioenschappen allround en sprint van 1971, met als winnaars Jan Bols, Stien Kaiser en Jan Bazen, werd er afgelopen zaterdag weer een officieel Nederlands kampioenschap geschaatst op de Jaap Edenbaan in Amsterdam. Dit keer ging het om de titels op de pure sprint en de supersprint. De titelstrijd op Nederlands oudste kunstijsbaan maakte deel uit van de Sprint League, een wedstrijdcyclus over meerdere wedstrijden. De Zilveren Bal, de kunstijsversie van de Gouden Bal (een van de meest traditierijke kortebaanwedstrijden), is de finalewedstrijd van de Sprint League en wordt op woensdag 11 maart in Leeuwarden geschaatst. Daar is ook Stan van Vliet present, want met de achtste plaats die hij zaterdag in Amsterdam behaalde, plaatste hij zich voor het juniorentoernooi in de Friese hoofdstad.
De omstandigheden waren afgelopen zaterdag onstuimig, maar op buitenijs kan dat absoluut in het voordeel van de schaatsers werken. Dat merkte Stan van Vliet op de 100 meters, want de wind blies hem naar een 10.54 en 10.56 en dat waren respectievelijk de tweede en derde tijd ooit door een SVO’er geschaatst. Alleen Hans-Peter Kooistra was volgens de officiële bronnen (Jaarboek ‘Van Dom tot Dom’) ooit sneller, maar SVO-schaatspionier Dirk Zuidam, betwist dat deze tijd in SVO-dienstverband werd geschaatst: ‘Kooistra was een Lekstreker.’ Stans tijd was wel goed voor een nieuw SVO-clubrecord bij de junioren B. Op de 100 meter was de dertiende plaats zijn hoogste klassering.
Op de 300 meter kwam Stan niet toe aan de verbetering van zijn PR en zelfs zijn beste seizoentijd van 25.08 bleef onaangetast. Zijn 25.31 op de eerste 300 meter leverde de krachtpatser wel een derde plaats op. In de tweede omloop was Stan met 25.12 nog sneller. Maar daar delfde hij toch duidelijk het onderspit t.o.v. de echte sprinters van wie Pim Stuij, een echte Lekstreker, met 24.51 de snelste was. Chris Fredriks werd nationaal kampioen bij de B-junioren.
Het schaatsseizoen loopt op z’n eind. Nog een ruim een maand en veel SVO’ers gaan de ijzers weer omwisselen voor de wieltjes. In de laatste periode van het seizoen zijn er niet veel hoogtepunten meer. Veel schaatsers zullen in Heerenveen nog proberen om een PR aan te scherpen, maar de realiteit leert inmiddels dat een stormachtige wind in Utrecht ook wonderen kan verrichten. Dus pak je kans!
SVO heeft veel schaatsers met een wedstrijdlicentie, maar een deel van hen schaatst nauwelijks wedstrijden. Slechts voor de clubkampioenschappen willen ze de reis naar Utrecht nog wel ondernemen. Dat is overigens prima en is ook nooit anders geweest. Alhoewel … het zou toch wel leuk zijn als iedereen toch wel minimaal twee of drie wedstrijden per seizoen schaatst.
Een ander deel van de schaatsers schaatst echt heel veel wedstrijden. Zo ging Niels Ott maar liefst 37 keer van start. Of hij daarmee recordhouder is? Het zijn vooral de jongste schaatsers, C-junioren en pupillen, die tot nu toe de meeste progressie qua tijden maakten. Onder hen best wel wat schaatstalenten, maar om ooit tot de categorie Gerwin Coljé of Stan van Vliet te behoren moet er heel veel arbeid worden verzet. Het viertal Niels Ott, Mike Houdijk, Sem van Beek en Onne van Miltenburg boekte het meeste progressie. Eerstgenoemden schaatsten zelfs zo’n zes seconden van hun PR op de 500 meter af. Cas van Deuren kwam onlangs zelfs al tot 46.05 in zijn eerste schaatsjaar.
Joep Stubbe debuteerde zondagmorgen op de 3000 meter. Het persoonlijk record kon dus vooraf al worden bijgetekend, maar de 4.49.50 was toch een tegenvaller voor hem. Joep koerste op een veel snellere tijd af, maar werd tijdens een inhaalactie fors gehinderd door de voor hem gestarte schaatser met een valpartij tot gevolg. Jammer, want Joep schaatste zij-aan-zij met zijn ploeggenoot Ties van Seumeren en deze finishte na 4.33.62.
Een prachtig PR én een clubrecord was er voor Stan van Vliet op de 3000 meter in Heerenveen. Bij de wedstrijden van het Schaatscircuit, die zaterdag werden gehouden, doorbrak de nummer drie van Nederland als tweede SVO’er de grens van de vier minuten en finishte in 3.58.07. Op 9 maart schaatst Stan zijn eerste 5000 meter van zijn carrière. Tot die dag kan Hessel Koot nog genieten van zijn clubrecord bij de junioren B. In het kielzog van Stan schaatste ook Ad Kemp (de nieuwe Kees Verdouw?) de drie in Heerenveen. De Montfoorter kwam tot 5.39.12.
Fleur Visser was zondagavond te bewonderen op het recordijs van Thialf. Op de 500 meter kwam ze tot een mooie 49.05 en ook de 1.39.83 kon in haar recordboekje worden bijgeschreven. De familie Visser was echter minstens zo blij met het feit dat de schaatsen van Fleur heel waren gebleven, want de afgelopen weken was haar veer maar liefst driemaal gebroken.
De meeste schaatsers van SVO houden het serieuze wedstrijdschaatsen zo rond hun twintigste wel voor gezien. Het is de periode dat de PR’s niet vanzelf meer komen aanwaaien, maar dat er serieus getraind moet worden om op niveau te kunnen blijven presteren. Voor Kees Verdouw ligt dat geheel anders. Hij startte zijn wedstrijdcarrière pas op latere leeftijd en bekroonde dat in het jaar dat hij Abraham zag, het was 1995, met zijn eerste wereldtitel bij de masters. Inmiddels schaatst Kees bij de Masters 75-79 jaar en behoort hij nog steeds tot de nationale top van de schaatsveteranen. Zo won hij onlangs nog de Dutch Masters Cup en verbeterde tijdens de drie wedstrijden evenzoveel wereldrecords.
Aan internationale wedstrijden doet Kees niet meer, hij blijft liever bij zijn schapen in Driebruggen, maar bij de wedstrijden in Nederland ontbreekt hij zelden. Zo was hij dit weekend ook aanwezig bij de Nederlandse Kampioenschappen Masters Allround en Afstanden, die in Utrecht werden gehouden. En Kees heerste zoals nooit tevoren, al was dat ook wel enigszins te danken aan de weinige tegenstand die hij kreeg van Nico Woldendorp en Zwiers Selles. Kees’ tijden op zaterdag zullen echter nog met veel jaloezie worden bekeken door menig SVO-junior. Zijn 47.97 en 2.27.45 zijn absolute toptijden op Utrechts ijs. De zondag, met wederom stormachtige omstandigheden, leverde Kees na een valpartij een nat pak op de 1000 op. Op de 3000 meter was hij weer ruimschoots de sterkste. Zijn 5.52.70 vertelde alles over de weersomstandigheden op De Vechtsebanen –‘Het was noodweer’, volgens ingewijden-, want eerder dit seizoen kwam Kees nog tot 4.59.77 op het ijs van Leeuwarden. Kees keerde dus huiswaarts met vier titels, De 1000 meter werd de prooi van Woldendorp.
Ondanks, of wellicht dankzij, de stevig aanwakkerende storm die gisteren de Utrechtse kunstijsbaan teisterde werden er ‘s morgens weer veel persoonlijke records geschaatst. Greetje Oosterlaken, de meteoroloog ter plekke, constateerde ‘dat de wind er gunstig inviel’. Met die constatering moeten we het dan ook maar doen.
Ad Kemp, die de gemiddelde leeftijd van het SVO-gezelschap wederom flink omhoogtrok, schaatste dit jaar al in Enschede, Leeuwarden en Heerenveen, maar kwam juist op zijn thuisbaan tot een nieuw PR op de 500 meter. Met zijn 53.63 wist hij overigens alleen de allerjongste SVO’ers voor te blijven. Céline van Straalen, een van die jonkies verbeterde zich op drie afstanden, maar was vooral blij met haar 39.61 op de 300 meter.
Mike Houdijk, pupil A, schaatste met 49.68 zijn eerste veertiger op de 500 meter. Hij was daar uiteraard enorm blij mee. Op de 700 meter toonde Mike ook zijn kwaliteit als kunstschaatser. Bij de start maakte hij een niet geheel geplande pirouette, volgens de aanwezige kenners leek deze het meest op een dubbele Rittberger, maar vervolgens snelde hij nog wel naar een nieuw PR in 1.13.82. Helaas hadden de tijdwaarnemers alleen de stopwatch in de hand, want Mike had bij het jurykorps van de kunstschaatsers ongetwijfeld hoge punten gescoord.
Op 500 meter wordt de strijd tussen Niels Ott en Cas van Deuren steeds spannender. Beide mannen schaatsten wederom een PR, Niels kwam tot 45.67 en Cas finishte met 46.05 kort achter zijn plaatsgenoot. Laatstgenoemde verbeterde zich op de 1000 meter tot 1.38.32. Ook Tinka van Leeuwen had duidelijk haar dag. De B-junior schaatste PR’s op beide sprintafstanden (51.59 en 1.48.74).
Naast genoemde schaatsers waren er ook PR’s voor Onne van Miltenburg, Fleur Visser en Anne Murk. Sem van Beek miste op de 500 meter waarschijnlijk een nieuwe toptijd, omdat hij door zijn tegenstander onderuit werd geschaatst. De re-skate eindigde na 50.50. Op de 700 meter nam Sem revanche met 1.10.57.
Na de eerste wedstrijddag leek het eigenlijk een onmogelijke missie, maar toch belandde Stan van Vliet gisteren nog op het erepodium bij de Nederlandse Kampioenschappen voor junioren B. Achter kampioen Joep Wennemars, onbetwist de sterkste in de ijshal van Enschede, en de verrassende Tim Prins eindigde Stan als derde.
Het toernooi werd zaterdag geopend met de 500 meter. Met zijn tijd van 38.19 was Stan redelijk tevreden, maar de 1.56.36 op de daaropvolgende 1500 meter was voor hem ronduit teleurstellend. Stan: ‘Met die tijd kon ik het podium wel gedag zeggen. Dat was mentaal zwaar, want ik wist dat ik veel beter kon.’ Beide afstanden werden gewonnen door de in absolute topvorm verkerende Wennemars, maar vooral op de mijl maakte de Dalfsenaar met zijn geweldige 1.53.25 het verschil.
Gisteren appte de moeder van Stan: ‘Hij lacht …!’. En terecht, want Stan had met een sterke 1000 meter (1.14.18 / 5) en een nog imponerender 3000 meter (4.01.26 / 2) de sprong van plaats zes naar drie in het klassement gemaakt. Stan vertelde zelf dat hij zich maar eens ‘echt boos had gemaakt’. En: ‘Ik heb mezelf wel hervonden op de tweede dag, maar het is niet dat ik nu echt tevreden kan zijn na dit weekend.’ Wel was Stan blij dat hij zich met zijn derde plaats voor de derde keer op rij had geplaatst voor de VikingRace.
Joep Stubbe was ongetwijfeld heel tevreden met zijn zestiende plaats in het eindklassement bij de junioren C. De schaatser van de SchaatsAcademie Utrecht wist dat hij niet zou meedoen in de strijd om de topklasseringen. Zijn blijdschap kwam echter voort uit de twee geweldige PR’s, die hij zaterdag op het snelle ijs neerzette. Op de 500 sprintte Joep naar 41.45 en daarmee schaatste hij een enorme hap van zijn oude toptijd af (42.12). Desondanks eindige Joep nog steeds in de achterhoede van het veld. Zijn prestatie op de 1500 meter was nog indrukwekkender. Met 2.06.56 scherpte hij zijn oude toptijd met meer dan drie seconden aan. Joep werd op deze afstand vijftiende en in het eindklassement was er een zestiende plaats voor hem. Hij bleef daarmee zijn ploeggenoten Ties van Seumeren en Björn Kitselaar voor.
Wellicht was Joep in Enschede ook de schaatser die de grootste sprong in het progressieklassement maakte bij de junioren C. Met de recordverbeteringen van 42.12 naar 41.45 en van 2.09.81 naar 2.06.56 was hij maar liefst 1.766 punten beter dan eerst. Is hij toch nog een beetje Nederlands Kampioen geworden …
Joep was vrijdag al naar Enschede gegaan en had daar ’s avonds nog getraind. Op de terugweg werd zijn persoonlijke feestje uiteraard gevierd bij de KFC. Bij de Stubbes is dat een goede traditie na het verbeteren van een PR. En Joep kan zo’n vette hap wel gebruiken!
Afgelopen zaterdag waren er veel vrolijke gezichten bij de JeugdElfstedentocht op de Vechtsebanen. Ondanks het feit dat de met schmink aangebrachte wonden en blauwe plekken op de gezichten van de zeventig SVO-jeugdschaatsertjes anders suggereerden was het een groot ijsfeest op het Utrechtse kunstijs.
Bij de start vanuit de donkere ijshal werd het zicht van de schaatsers belemmerd door zware mistflarden. Eenmaal buiten schaatsten de kinderen in een heerlijk zonnetje. De oudere jeugdschaatsers reden de tocht in kleine groepjes en de allerkleinsten volbrachten de tocht aan de hand van een van de trainers. Onderweg moest er gestempeld worden in alle elf steden. Op hun tocht naar finishplaats Leeuwarden passeerden de kinderen grote wakken, schaatsten ze onder lage bruggen door en werden ze toegejuicht bij het wereldberoemde bruggetje van Bartlehiem. Voor de ouders en grootouders veel herkenning, maar de kinderen schaatsten zonder enige historische besef hun Elfstedentocht.
Het ging bij deze junior-variant van de echte tocht niet om het winnen, maar wel om de startkaart volgestempeld te krijgen met de namen van alle elf steden. Alle kinderen werden na hun tocht beloond met het Elfstedenkruisje. Ze waren er zeker zo trots op als de schaatsers die in 1997 de laatste Elfstedentocht schaatsten.
