Het was vrijdag koud tijdens de tweede Alternatieve Elfstedentocht die op de Weissensee (officieel is het overigens ‘het’ Weissensee) werd geschaatst. Carel Doesburg was zelfs genoodzaakt om na 187.5 km. voortijdig van het ijs te stappen wegens bevroren vingers. John van Echtelt, evenals Doesburg een Montfoortse SVO’er, slaagde er wel in om de 200 km. te schaatsen. Eerder was hem dit ook al gelukt in 2012, toen schaatste hij bijna elf uur over het Oostenrijkse meer. Nu kwam John na 9.58.24 over de finish.
Bij de start was het -18.2, maar er stond gelukkig geen wind. Ook de ijsomstandigheden waren prima. Desondanks kwam John na zo’n 70 km. door een flinke scheur in het ijs ten val. Zijn helm voorkwam verder onheil. Door zijn harde kennismaking met het ijs verloor John, die op Salomons schaatste, het contact met zijn groep en moest hij twee ronden solo over het ijs. Tussendoor kreeg hij steun van zijn vrouw Mariëlle die hem voorzag van warme koffie. Nadat John daarna lange tijd in een groep kon meekoersen restte hem de laatste drie ronden weer een alleengang richting die finish. Na afloop vertelde de vermoeide John dat hij veel baat had gehad van de wekelijkse toertrainingen van Walter van Zwieten. Daarnaast had hij ook meerdere keren ‘op het natuurijs’ van Biddinghuizen getraind. John blijft nog tot halverwege volgende week in Oostenrijk. Mogelijk gaat hij dinsdag ook van start bij de derde Alternatieve.

De Eerste Alternatieve Elfstedentocht werd dinsdag onder nagenoeg perfecte omstandigheden geschaatst. Naast Kees Schravesande, hij finishte na 7.47 uur, was Freek Wiltenburg de enige SVO’er die van start ging. Als trainer van DUO-sport was Freek ‘ingehuurd’ als voorrijder voor een groep schaatsers die als doelstelling had om de tocht binnen de negen uur af te leggen. Freek: ‘Dat we al na 8 uur en 40 minuten schaatsen binnenkwamen, zonder ook maar iemand van de groep te verliezen, zegt alles over de omstandigheden. De omstandigheden waren veel beter dan de twee voorgaande jaren. ’s Ochtends was het met -15 graden wel erg koud, maar toen het zonnetje eenmaal doorkwam was iedereen volop aan het genieten.’ Freek, die in Oostenrijk werd aangemoedigd door zijn ouders en zijn broer, finishte na 8.40.25 uur.
Terwijl Freek de Elfstedentocht schaatste trainde Tom van Vliet met zijn team Marino Skaters ter voorbereiding op de wedstrijden. Woensdag finishte hij als 81ste bij de Aart Koopmans Memorial over 80 kilometer. Dit overigens na een valpartij in de laatste ronde.

Het was een rustig schaatsweekend. I.v.m. de clubkampioenschappen van De Vechtstreek en IJBM waren er alleen trainingswedstrijden op zondagmorgen. Met een handgeklokte 53.75 schaatste Stan van Vliet de snelste SVO-tijd ooit op de incourante 700 meter. Bij de junioren B worden op deze afstand nog clubrecords erkend, bij de hogere leeftijdscategorieën is dit niet meer het geval. Ook op 300 schaatste Stan met 25.30 een SVO-clubrecord. Op zijn lijstje ontbreken nu nog de records op de 100 meter en de vijf kilometer.
Gerwin Coljé bereidt zich voor op het NK Allround dat dit weekend in Heerenveen wordt gehouden. Tijdens trainingswedstrijden in Thialf schaatste hij met 1.50.82 zijn tweede tijd ooit op de 1500 meter. Zijn vorm is duidelijk groeiende en hij heeft alle vertrouwen in een goede verloop van het NK.
Anne Murk schaatste zondagavond mee met de gewestelijke pupillenwedstrijd op kunstijsbaan De Westfries in Hoorn. Volgens haar vader Johan was het ijskoud in de hal langs de A9. Op de 500 meter eindigde Anne als achtste. Ondanks twee ‘bijna-valpartijen’ kwam ze tot een mooie 50.19. Ook op beide 100 meters werd Anne achtste. Op de eerste rit in lijn kwam ze tot 12.99, een nieuw PR.
Op de marathon in Utrecht waren er een derde en een vierde plaats voor Cas van Deuren en Kees Verdouw bij de pupillen A en de C3.
Veel andere SVO’ers droomden zondag van natuurijs. Toen was het nog een dagje te vroeg, maar vandaag stonden de eerste Oudewaterse schaatsers op natuurijs. Op de foto Conny en Marga Treur in Ammerstol.

Al weken geleden werd er voor half januari een inval van extreem koude polaire lucht voorspeld. Het KNMI, toch altijd het meest betrouwbaar in dit soort situaties, hield het hoofd echter koel. Dit geldt ook voor de ijsmeesters van SVO. Eerst zien, of eigenlijk ‘eerst voelen’, is het motto dat voor hen altijd leidend is als de winterkou wordt aangekondigd. Dat is ook de reden dat de baan op het Statenland nog niet onder water staat.
Onze ijsmeesters zitten echter nooit stil. Al in het najaar werd er door Hans Spanenburg en Gerard Coljé nagedacht om een ijsbaantje aan te leggen op het middenterrein van de asfaltbaan als er een korte vorstperiode zou worden aangekondigd. Beide mannen gingen, ongetwijfeld met enige hulp, gelijk aan de slag en ‘omlegden’ het middenterrein met langwerpige zandzakken. Zaterdag werd geprobeerd om het middenterrein onder water te zetten. Helaas liep het water weg onder de baan. Poging mislukt dus. Jammer, want anders had Oudewater snel kunnen schaatsen. Nu wordt het weerbericht afgewacht. Als de wintertemperaturen op langere termijn alsnog gaan dalen, wat maar zeer de vraag is, wordt het gehele terrein onder water gezet. De baan kan overigens pas open als er zo’n zeven centimeter ijs ligt en daar is heel wat vorst voor nodig.
Vooralsnog moeten de liefhebbers van natuurijs het dus doen met een ochtendje schaatsen op de baan in Ammerstol.

In de jaren zeventig en tachtig zochten schaatsers, soms zelfs tijdens de nachtelijke uren, het befaamde ijs van kunstijsbaan Medeo (nu Kazachstan, maar destijds Sovjet-Unie) op om daar onder ideale omstandigheden fameuze schaatsrecords te kunnen schaatsen. Het verhaal ging dat je dan doorlopend met de wind in de rug kon schaatsen. Bij de baankampioenschappen die zondagavond op de Vechtsebanen werden gehouden was het precies andersom. Naar verluidt schaatste je doorlopend met de wind tegen. SVO-coach Wim Zwanenburg onderstreepte de bevinding van een van zijn schaatsers: ‘De tijden moet je maar snel vergeten, want zowel de weers- als ijsomstandigheden waren extreem slecht.’ Het was zondagavond dus slecht toeven op onze thuisbaan, want het regende ook nog doorlopend. Dit overigens niet alleen in letterlijke zin, maar ook in figuurlijke zin, want het regende vooraf aan afzeggingen. Veel schaatsers nemen de belangrijkste regiowedstrijd schijnbaar niet meer serieus. Jammer! Ook vanuit SVO was er een enkele afmelding, maar er gingen in totaal toch nog zeven SVO’ers van start. Overigens was het bijzonder dat er SVO’ers werden uitgenodigd, terwijl club- en leeftijdsgenoten met snellere seizoentijden thuis naar ‘Heel Holland bakt’ mochten kijken. Dat konden zij wél onder bij het jaargetijde passende omstandigheden doen, want het weekthema was ‘winter’.

Zowel vrijdag als zondag gingen er SVO’ers van start op het snelle ijs van het Thialf-stadion in Heerenveen. Stan van Vliet nam deel aan selectiewedstrijden voor de schaatsinterland Noorwegen – Duitsland – Nederland en Anne Murk en Fleur Visser gingen van start bij recordwedstrijden.
Vanuit de auto van de familie Murk werd zondagavond het volgende verslag doorgestuurd: ‘Fleur (Visser) en Anne (Murk) wilden graag hun tijden van Inzell aanscherpen en hadden zich ingeschreven voor de recordwedstrijd in Heerenveen. De voorbereiding was goed, want de meiden hadden in de auto naar de spannende 10 km gekeken tussen Patrick Roest en Sven Kramer. Voor Fleur was het onderweg nog even schrikken, want zij kwam tot de ontdekking dat ze zonder haar wedstrijdpak uit Oudewater was vertrokken. Daardoor was Fleur ook best wel zenuwachtig voor de wedstrijd, maar Anne stond heel koelbloedig aan de start. Eerst schaatsten de meiden de 500 meter. Anne moest als eerste en scherpte haar PR aan tot 48.95 en Fleur kwam, in haar trainingspak, tot een mooie 51.76. De afspraak was dat op de terugweg de Mac in Joure zou worden bezocht als de meiden op alle afstanden hun PR’s zouden verbeteren. Anne mocht als pupil A geen 1000 meter rijden, maar kwam op de 300 meter tot een nieuw PR van 30.94. Nu nog even hard doortrainen voor Anne om het clubrecord van Danique Vergeer te verbeteren, want dat ligt binnen het bereik. Fleur moest het op de 1000 meter nog even waarmaken en scherpte haar PR van 1.47.22 aan tot 1.44.33. Dat werd dus een verdiende omweg langs de Mac.’
Stan van Vliet verraste vrijdag al met een imponerende 1500 meter. Tijdens de selectiewedstrijden schaatste hij een prachtige 1.53.30. Het was zijn twaalfde verbetering van een SVO-clubrecord bij de junioren B van dit schaatsseizoen. Op de 500 wist hij zijn PR net niet te verbeteren. Met 38.15 schaatste hij echter een absolute toptijd. Stan plaatste zich niet voor de interland, want de wedstrijdplaatsen gingen nu naar de oudere B2-junioren. De reis naar Noorwegen in 2020 kan hij echter al boeken. Hij neemt dan zijn ervaring uit 2018 mee, want toen nam hij als C-junior deel aan de interland in Berlijn.

Op vrijdagavond van 19.00 uur tot 20.00 uur is sporthal de Noort Syde het toneel voor een groep enthousiaste wedstrijdskaters. De skaters zijn over het algemeen al ruim op tijd aanwezig om maar zo lang mogelijk te kunnen skaten. Trainer Tom van Vliet is echter misschien nog wel enthousiaster dan zijn pupillen. Zo liet hij menig ouder in de stress schieten door een uur voor een niet geplande training in de groepsapp te vragen of iedereen er die avond weer zin in had. De meeste wedstrijdskaters hadden wel oren naar een extra training en vrijwel alle ouders waren best bereid om heel snel te gaan koken, maar helaas kwam Tom op tijd achter zijn vergissing. De sporthal was niet beschikbaar en de training ging alsnog niet door. De teleurstelling van zijn kant was duidelijk voelbaar bij het lezen van zijn app: ‘jammer, ik had er net zo’n zin in!’
Tijdens zijn trainingen besteedt Tom veel aandacht aan allerlei technische oefeningen. Er wordt o.a. tegen de richting in gereden, er wordt achteruit gereden en het oefenen van een snelle start komt regelmatig aan bod. Het laatste gedeelte van de training bestaat wekelijks uit een potje voetbal of hockey op de skates. Ook hier komt het enthousiasme van Tom weer duidelijk naar voren. Hij is zelf misschien wel de fanatiekste tijdens het spel. Het is maar goed dat er geen scheidsrechter aanwezig is tijdens deze wedstrijdjes, anders zou er wellicht een tekort aan gele kaarten ontstaan.
Dat iedereen geniet tot op de laatste minuut blijkt tot slot wel uit het feit dat de badmintonners, die om 20.00 uur het recht op de zaal hebben, al ruim na achten demonstratief de tussenwand laten zakken. Dat is dan toch echt het teken dat de skaters moeten stoppen. Nog zeven keer is de Noort Syde dit winterseizoen voor de wedstrijdskaters en trainer Tom, daarna nemen zijn zus Joyce en Bart de Waal de trainingen weer over op de buitenbaan op het Statenland.

Voor de meeste SVO-toppers startte de serieuze schaatscarrière bij het IJCE-Pupillentoernooi in Eindhoven. Het was in de tijd dat de roemruchte Eisschnellauf Club Grefrath het toernooi een internationaal tintje gaf. Bij de editie 2019 die zaterdagavond werd geschaatst bleef de deelname beperkt tot Nederlandse teams, maar er schaatsten wel veel Nederlandse schaatstalenten mee op de semi-overdekte ijsbaan in de Lichtstad. De zeven schaatsers van SVO, die in Eindhoven van start gingen, behoren nog niet tot de pupillentop, maar ontwikkelen zich wel met flinke stappen en staan dan ook aan het begin van een hopelijk mooie schaatscarrière.
Hun talent lieten ze tijdens het pupillentoernooi wederom zien en het SVO-team keerde dan ook huiswaarts met een prachtige derde plaats. STG Koggenland, volgens de eigen site ‘de schaatsontwikkelaars van Nederland’, won de interclubwedstrijd.
Koggenland had ook vier individuele klassementwinnaars, maar SVO-coach Tessa van der Neut, was uiteraard supertrots dat Sem van Beek (pupillen B) en Anne Murk (pupillen A) hun klassement wonnen. Minstens zo trots was ze echter op de derde plaatsen van Onne van Miltenburg en Mike Houdijk en al die andere schaatsers die op het hobbelige, maar snelle ijs een afstandsmedaille wonnen of een persoonlijk record schaatsten. Zes van de zeven SVO-schaatsers -Sem van Beek, Onne van Miltenburg, Sem van Agthoven, Kira van Zuilen, Niels Ott en Mike Houdijk- verbeterden zelfs twee PR’s. Anne beperkte zich tot een spectaculaire verbetering van haar PR op de 700 meter. Op de 500 meter kwam ze net niet toe aan een nieuw PR, maar zij was dan ook de enige die eerder dit seizoen mee mocht op trainingskamp naar  Inzell. In de Max Aicher Arena zette ze in oktober haar PR al op 50.41.
Als toetje werd er in Eindhoven ook nog een teamsprint geschaatst. Het team van Anne, Mike en Niels werd derde. Uiteraard ging ook hier de winst naar STG Koggenland.
Overigens was Tessa van der Neut, de SVO-clubkampioen van 2018-2019, trainster bij SVO en nu coachend in Eindhoven, een van de SVO-toppers die ooit debuteerde bij het IJCE-Pupillentoernooi. Later behoorde ze tort de nationale sprinttop bij de junioren!

Het was weer een bijzonder schaatsweekend. Gerwin Coljé is met zijn ploeggenoten Wesley Hollenberg en Berend Bervoets en trainer Lieuwe Mulder in Inzell en verbeterde zaterdag tijdens de wedstrijden om de Frillensee Cup het SVO-clubrecord op de 500 meter. Als eerste SVO’er doorbrak hij de grens van de 37 seconden en zette 36.88 op de klokken. Over zijn race op de 3000 meter was Gerwin minder tevreden: ‘Helaas geen PR. Ik begon te snel.’ Zijn 3.55.62 was overigens wel goed voor een seniorenclubrecord.
Zondag verbeterde hij met 1.51.91 ook nog het SVO-clubrecord op de 1500 meter bij de senioren. Vorig jaar was hij tijdens het NK allround als neosenior overigens nog sneller.
Stan van Vliet mocht twee dagen aan de bak in Breda en Den Haag om zich tijdens de regioselectiewedstrijden te plaatsen voor het NK allround bij de junioren B. Met een vijfde plaats in het eindklassement slaagde hij met vlag en wimpel en plaatste hij zich rechtstreeks voor het NK, dat begin februari in Groningen wordt gehouden. Ook over zijn tijden kon hij meer dan tevreden zijn. Ondanks een voorzichtige tweede start op de 500 meter finishte hij in 39.05 (9). Op de 1500 en de 3000 meter kwam hij tot 1.56.23 (4) en 4.06.37 (4). Bij het NK krijgt hij naast zijn al bekende tegenstanders uit de regio zuid-west ook te maken met de sprinters uit de andere regio. Van hen is Stefan Westbroek absoluut de sterkste schaatser. Westbroek kwam onlangs tot 35.87 in Heerenveen!

Tom van Vliet eindigde zaterdagavond in Tilburg als 43ste bij de negende wedstrijd van de KPN Marathon Cup voor beloften. Een teleurstellend resultaat, maar Tom had de pech dat hij dertig ronden voor het eind van de wedstrijd de veer uit een van zijn schaatsen verloor. Daarna werd het uiteraard erg zwaar.
Op Nieuwjaarsdag ging het een stuk beter bij het NK voor neosenioren in Groningen. Het verslag: ‘Op dinsdag 1 januari was het weer zo ver, want ieder jaar wordt op deze dag het NK marathonschaatsen gereden. Bij de neosenioren mocht Tom van start gaan. In het hoge Noorden klonk om 14:00 uur het startschot voor de wedstrijd over 100 ronden. De spanning was hoog. Na het startschot moesten de meeste schaatsers, na een ongetwijfeld late Oud en Nieuw, even flink wakker worden geschud, maar de koers kwam al snel op gang.
Tijdens de wedstrijd werd er hard gereden. Mede door het feit dat er veel snelle rijders aan het kampioenschap deelnamen werden vluchtpogingen al snel geneutraliseerd. Het werd dan ook al vroeg in de wedstrijd duidelijk dat het op een eindsprint zou uitlopen.
Het ijs in de koude hal bleef gedurende de wedstrijd uitstekend en dit zorgde voor een snelle finale. Deze verliep rommelig, maar Tom had een prima positie in het peloton en sprintte, na een zuinig gereden wedstrijd, naar een tiende plaats. Na een diskwalificatie van een andere schaatser werd hij zelfs als negende geklasseerd. Dit was zijn beste seizoenresultaat en ook zijn beste klassering bij een NK voor neosenioren.
Mitchel Zijp uit Akersloot, Toms ploeggenoot bij Marino Schaatsers, had tijdens de wedstrijd meerder pogingen ondernomen om samen met andere schaatsers een ronde te pakken werd 21ste.’