Stan van Vliet was de enige SVO-topper die zaterdagavond ontbrak bij de BOGRO/SVO-clubkampioenschappen. Hij had echter een prima excuus, want hij was met het team van SkateUnited op trainingskamp in Inzell. In de Max Aicher Arena, waar in februari het WK Afstanden wordt geschaatst, werd getraind ter voorbereiding op de tweede helft van het schaatsseizoen. Volgens Stan waren de trainingen ‘leuk en leerzaam, maar ook loodzwaar’. Voor Stan lag de trainingsfocus o.a. op het verbeteren van de start op de 500 meter.
Tijdens het weekend tussen kerst en oud en nieuw nam Stan deel aan internationale wedstrijden. Bij die wedstrijden verbeterde hij in alle races zijn PR’s en clubrecords bij de junioren B. Stan: ‘Bij de eerste 500 meter ging de start nog niet heel goed, maar bij de tweede 500 meter kwam ik gelijk goed weg en opende ik in 10.7.’ Dat bleek ook wel uit zijn tijd, want nadat hij zaterdag tot 38.56 was gekomen finishte hij zondag in 38.12.
Ondanks zijn zware benen was Stan ook heel tevreden over de 1000 en 1500 meter. Zaterdag kwam hij op de 1000 tot 1.14.83 en zondag klokte het tijdwaarnemingssyteem 1.54.71 op de mijl. Met deze laatste tijd is de eerstejaars B-junior inmiddels sneller dan het wereldrecord (1.54.79) dat Eric Heiden, de vijfvoudig Olympisch kampioen van Lake Placid, in 1980 in Davos vestigde.
Na afloop van de 1500 meter was het snel koffers pakken voor Stan en zijn teamgenoten om thuis oud en nieuw te kunnen vieren.

De BOGRO/SVO-clubkampioenschappen werden afgesloten met een ploegenachtervolging. Maar liefst 14 teams (bijna 70 schaatsers) namen aan deze wedstrijd deel. Het werd een prachtig clubevenement met teams die waren samengesteld met schaatsers van allerlei leeftijden en niveaus. Dat laatste maakt de ploegenachtervolging ook zo moeilijk, want de sterkste schakel moet schaatsen naar de mogelijkheden van de teamgenoten. Het leverde voor schaatsers als Gerwin Coljé en Tim Streng het nodige duwwerk op, maar dat was juist ook de charme van de wedstrijd. Een van de schaatsers die had geprofiteerd van ‘het rondenlange zetje tegen het achterwerk’ wist na afloop zelfs te melden: ‘Ging best goed hé?’. En die jonkies waren maar wat trots dat ze hun wedstrijd samen met de grote jongens mochten schaatsen!
De snelste tijd werd geschaatst door het team met de naam Jorien ter Mors. Zij schaatsten hun vier ronden in 2.39.79. De shorttrackers deden het sowieso goed, want Suzanne Schulting en Sjinkie Knegt werden twee en drie. De teams met de namen van langebaners, zoals Patrick Roest en Esmée Viseer, positioneerden zich op de plaatsen vier tot en met veertien.
Na afloop was er onder de deelnemers enige discussie over de door de wedstrijdleiding geklokte tijden. Iedereen wist echter ook wel dat het bij deze teamwedstrijd niet ging om winst en verlies, maar vooral om het gemeenschappelijke gevoel om met veel plezier te schaatsen met de clubgenoten van SVO. In die zin was de ploegenachtervolging een meer dan geslaagde aanvulling op het wedstrijdprogramma.

De BOGRO/SVO-clubkampioenschappen waren tot vorig jaar het exclusieve domein van de wedstrijdschaatsers van de Oudewaterse schaatsvereniging. In maart mochten de toerschaatsers echter hun debuut maken bij de titelstrijd en deze formule sloeg zo aan dat bij het tweede kampioenschap van het kalenderjaar 2018, dat op zaterdag 29 december werd geschaatst, wederom werd gestreden om de clubtitels bij de toer- én de wedstrijdschaatsers. Het maakte de wedstrijd tot een prachtig clubevenement. De clubkampioenschappen zijn op deze wijze een prachtig alternatief voor de vroegere IJsnachten, die hun glans toch wel verloren hebben.
Tussendoor streden ook de jeugdschaatsers nog om hun clubkampioenschap. Zij deden dat in twee korte sprints over 100 meter. Met de wind in de rug flitste Kas Kenbeek met 14.01 naar de snelste tijd. De titel ging echter naar Jasper Peenstra uit Montfoort, die overall de sterkste was. Bij de meisjes was Daphne van Kooten, ook uit Montfoort, de sterkste. Haar grootste concurrent, Nienke Oosterlaken, kwam op de eerste 100 meter ten val.

Zondagavond werd de tiende wedstrijd van de Utrechtse marathoncompetitie geschaatst. Bij de C3-wedstrijd was er een tiende plaats voor Kees Verdouw. In het klassement staat Kees net buiten de top-3. Maaike Coljé, die zich deze zomer geheel op het wedstrijdfietsen gaat richten, eindigde op plaats 21.
In de C2-competitie strijdt Freek Wiltenburg de hele competitie al mee om de ereprijzen. Door een valpartij is hij in het klassement gezakt, maar hij houdt nog steeds zicht op een hoge klassering in het eindklassement. Aan het begin van de marathoncompetitie ging hij als enige SVO’er van start, maar inmiddels zijn Raphael Boef en Niek Bijman ook wekelijks van de partij. Zondagavond gingen ook Wil van der Neut en Demi Benschop van start. Johan Boef schreef het volgende wedstrijdverslag:
‘Het duurde hooguit 5 rondjes voordat het ijs dof aansloeg en veranderde van glij-ijs in werkijs. Het weerhield de ruim veertig deelnemers niet om veelvuldig de aanval te zoeken. Namens Oudewater was het oudgediende Wil van der Neut die het peloton af en toe eens flink opschudde. Door gebrek aan ijsmeters kon hij niet solo wegkomen, iets wat in het verleden tot zijn specialiteiten behoorde. Het was dus aan de jong garde om de koers namens de SVO van enig smoel te voorzien.
Freek Wiltenburg en Raphael Boef lijken elkaar steeds beter te vinden, en namen de honneurs prima waar door geregeld mee te zitten in een ontsnapping. Het was de vluchters helaas niet gegeven om los te komen van het peloton, dus kwam het tot een massasprint. Het tweetal reed in de finale ronde hard naar de kop van de wedstrijd, maar door wat duw- en trekwerk verloren ze in de laatste bocht wat snelheid waardoor een podiumplek net buiten het bereik bleef. Raphael werd uiteindelijk achtste, met Freek direct in zijn rug op de negende plaats. Niek Bijman werd keurig 29e en Demi Benschop kwam met enige achterstand als 34e over de streep.’
De wedstrijd werd gewonnen door Koen Lemmers. De schaatser van NINO pakte ook de leiding in het tussenklassement.
Cas van Deuren nam zondag deel aan het gewestelijk marathonkampioenschap voor pupillen A. De Montfoorter eindigde op kunstijsbaan De Westfries in Hoorn als achtste.

Vorige zondag werden in Utrecht de wekelijkse trainingswedstrijden geschaatst en het weekend werd afgesloten met de JUMBO IJscup voor jeugdschaatsers. Doordat de Utrechtse systeembeheerder wegens, een ongetwijfeld welverdiende, vakantie afwezig was ontbraken tot vandaag de bij die wedstrijden geschaatste tijden. Voor de bij de IJscup verreden massa-start leverde het ontbreken van tijden voor het verslag van de wedstrijd geen probleem op. Via meerdere wegen sijpelde al het nieuws door dat Nienke Oosterlaken een prachtige tweede plaats behaalde in de race over vier ronden. ‘In de laatste bocht kwam ze prachtig binnendoor,’ aldus coach Tim. Had vast te maken met haar ervaring als inline-skatester! Kas Kenbeek was de snelste SVO’er na driemaal een 100 meter. De snelste sprint werd echter geschaatst door Nienke, die haar derde 100 meter in 14.2 aflegde. Klik HIER voor de tijden van de acht SVO'ers.
’s Morgens ging het bij de trainingswedstrijden overigens ook al supersnel. Niels Ott knalde op de 500 meter met 55.67 naar een nieuw PR. In zijn kielzog schaatsten ook Sem van Beek en Mike Houdijk nieuwe PR’s. Meest blij zal echter Isa van Beek zijn geweest. Na een kwakkeljaar sprintte de doorzetster naar een prachtige en dikverdiende 59.83, haar eerste vijftiger. Snelste van de dag was B-junior Rianne Coljé met 47.38.
Naast zijn PR op de 500 meter onderscheidde Sem van Beek zich ook op beide supersprintafstanden. Met 13.02 en 35.27 verbeterde hij zijn toptijden. Mike Houdijk en zus Isa kopieerden op de 100 en 300 meter Sems reeks aan PR’s.
Niels Ott schaatste later op de ochtend ook nog een PR op de 700 meter. Ciska van Leeuwen, Denise van Vuuren en Elisa van Vliet deden dit op respectievelijk de 300, 1000 en 1500 meter.

Inmiddels is de loting van de BOGRO/SVO-clubkampioenschappen bekend. Deze kan morgen nog worden aangepast als er schaatsers zijn die zich op het laatste moment afmelden of aanmelden. De clubkampioenschappen worden afgesloten met een ploegenachtervolging. De wedstrijdleiding vraagt de rijders om bij dit onderdeel een helm te dragen. Er geldt echter geen verplichting.
De ‘helmplicht’ is overigens een onderwerp dat bij de laatste bestuursvergaderingen steeds weer op de agenda staat. Bij het marathonschaatsen is het dragen van een helm al verplicht, maar ook bij de trainingen van de toerschaatsers en de wedstrijdschaatsers zijn er steeds meer schaatsers die vanuit veiligheidsoverwegingen een helm dragen. Inmiddels is het besluit genomen dat alle SVO-jeugdschaatsers vanaf het seizoen 2019=2020 een SVO-helm moeten dragen. Mogelijk dat het SVO-bestuur de helm ook ‘in meer of mindere mate’ dwingend gaat adviseren bij de trainingen van de toer- en de wedstrijdschaatsers. De kledingcommissie is op dit moment met meerdere partijen in gesprek over het ontwerp van de helm en de wijze waarop deze aangeschaft kan worden.

Zaterdagavond is kunstijsbaan de Vechtsebanen het decor van de BOGRO/SVO-clubkampioenschappen. In totaal gaan er 75 schaatsers van start. Bij de wedstrijdschaatsers is Gerwin Coljé, vorig jaar de nummer 6 van Nederland, de absolute titelfavoriet. Dit onderstreepte hij vrijdag en zaterdag nog met een serie prachtige tijden bij wedstrijden voor topteams in Heerenveen. Van zijn geschaatste tijden, 37.49 – 6.47.89 – 37.18 – 1.52.29, kunnen de andere SVO’ers slechts dromen. B-junior Stan van Vliet, in zijn leeftijdscategorie ook een landelijke topper en de enige die nog enigszins in de schaatssporen van Gerwin kan treden, ontbreekt in Utrecht, omdat hij op trainingskamp in Inzell is.
Bij de dames gaat de strijd tussen Tessa van der Neut en Demi Benschop. Laatgenoemde schaatst weinig wedstrijden, maar heeft zich dit jaar al wel spectaculair verbeterd op de 1500 en 3000 meter. Tessa is dit jaar nog helemaal ‘tijdloos’, maar op basis van haar ervaring zou ze haar titel van vorig jaar kunnen prolongeren. Op de 500 meter zal het tweetal concurrentie kunnen krijgen van Joyce van Vliet.
Ook bij de groeiende groep van meisjes C-junioren en jongens pupillen zal de titelstrijd spannend worden. Fleur Visser en Niels Ott lijken hier de meeste kans te maken, maar de concurrentie zal voor beiden groot zijn.
Naast de 42 wedstrijdschaatsers strijden ook 19 toerschaatsers en 13 jeugdschaatsers om de SVO-titels. Een deel van de jeugdschaatsers rijdt zondag al zijn derde wedstrijd. Zij namen eerder dit seizoen al deel aan twee wedstrijden van de Utrechtse JUMBO-Cup.
Het door BOGRO gesponsorde kampioenschap wordt afgesloten met een ploegenachtervolging voor toer- en wedstrijdschaatsers. I.v.m. de veiligheid verzoekt (niet ‘verplicht’) scheidsrechter Trijnie Zuidam de deelnemers om een helm te dragen bij dit wedstrijdonderdeel.
De clubkampioenschappen beginnen om kwart over acht.

Dit weekend werden in Enschede de Nederlandse Kampioenschappen sprint voor junioren A en B gehouden. SVO-schaatser Stan van Vliet liet dit sprintkampioenschap aan zich voorbij gaan, omdat hij zich eerder ook kwalificeerde voor het afstandskampioenschap op de 3000 meter dat zaterdag in dezelfde hal werd geschaatst.
Stan zal geen spijt hebben gehad van zijn moeilijke keuze, want als debuterend B-junior eindigde de Hekendorper als zesde op deze langste afstand in zijn leeftijdscategorie. Met 4.04.96 hoefde hij alleen maar tweedejaars B-junioren voor zich te dulden en werd daarmee, ‘al is het wel heel erg officieus’, Nederlands kampioen bij de junioren B1. Remo Slotegraaf werd met 3.58.80 kampioen.
Zondag mocht Stan zelfs het podium beklimmen, want bij de teamsprint behaalde hij met zijn teamgenoten Luuk van Timmeren en David Holmes van SkateUnited de zilveren NK-medaille. Nadat zijn ploeggenoten de eerste twee ronden flink tempo hadden gemaakt mocht Stan, als conditioneel sterkste van het drietal, de wedstrijd afmaken. Dat deed hij voortreffelijk.
Op het NK sprint zou Stan overigens ook geen slecht figuur hebben geslagen en was hij gezien de gereden tijden kansrijk geweest voor een positie in de top-6. Hij richt zich echter op het NK allround voor B-junioren dat begin februari in Groningen wordt gehouden.

De C-junioren en pupillen die zondagmorgen hun wedstrijden schaatsten op De Vechtsebanen namen alvast een voorschot op een succesvolle schaatscarrière. Na afloop van hun wedstrijden lieten zich namelijk uitgebreid fotograferen op het erepodium van de Utrecht City Bokaal, de jaarlijkse sprintwedstrijd voor de nationale topsprinters. Er is echter nog een lange weg te gaan voor de jonge SVO’ers daadwerkelijk gehuldigd kunnen worden op het podium van de UCN. De lichtgewichten werden zondag bijna van de baan geblazen door de harde wind en kwamen dan ook niet tot PR’s,
maar zij hebben in de voorgaande weken al laten zien dat ze best hard kunnen schaatsen.
Sven Kemp, schaatsend bij SkateUnited was ooit ook zo’n lichtgewicht, maar mocht nu debuteren bij de Utrecht City Bokaal. De eerstejaars A-junior kwam als enige tot een PR op de 500 meter en hoefde met zijn 37.26 slechts weinig toe te geven op Woerdenaar Stef Brandsen, die onlangs nog mocht uitkomen bij de World Cup voor junioren. Svens Chinese leeftijdsgenoot Hou Kaibo kwam overigens tot een supersnelle 36.48.
Gerwin Coljé nam in Groningen deel aan de Gruno Bokaal. Bij deze Grote Vierkamp eindigde hij met 37.52 (3), 6.57.56 (13), 1.53.76 (7) en 14.29.83 (5) als zesde in het klassement. Alleen bij het NK Allround van vorig jaar schaatste hij een betere Grote Vierkamp.

Er reed geen bus op zaterdag 8 december voor de jeugdschaatsers, maar dit keer kwam iedereen vergezeld van zijn of haar vader of moeder naar de Vechtsebanen. Deze zaterdagavond was de baan in verband met wedstrijden niet beschikbaar voor de training. Maar het ouder-kind schaatsen op zaterdagmiddag was hier een perfecte vervanging voor. Bijna 50 kinderen lieten aan hun ouders zien wat zij de laatste paar maanden geleerd hadden tijdens de schaatslessen.
Vele ouders bonden de ijzers, vaak sinds lange tijd, ook weer onder en schaatsten heel wat rondjes met hun kroost mee. Ook enkele dappere opa’s en een oma waagden zich op het ijs. Een aantal jongere broertjes en zusjes proefden, soms voor de eerste keer, aan het schaatsen. Vol trots bewogen zij zich voort achter een schaatsrek om maar zo lang mogelijk overeind te blijven. Ongetwijfeld nemen zij over een paar jaar ook deel aan de jeugdschaatslessen.
Veel kinderen bleven dicht in de buurt van hun vader of moeder. Uit bezorgdheid dat papa of mama misschien zou vallen gaven zij vaak een hand om te voorkomen dat hun ouders van dichtbij kennis zouden maken met het koude ijs. Sommige ouders konden hun kinderen echter niet bijhouden. Een van de moeders die al vrij snel een eenzaam rondje schaatste verzuchtte: “Gezellig hoor samen met je kinderen schaatsen!”.